آره.. بخند..

عموی مصطفی و مصطفی چندمین نفری بودن که به این شباهت اشاره کردن. امروز که آخرِ شیفت رفتم توی اتاقشون دو سه جمله‌ای به عربی باهم حرف زدن و بعد عموش به انگلیسی به من گفت شما و خانوم مهرنوش (فامیلیش رو گفت) خواهرید؟ مصطفی با چشم‌های درشتش زل زده بود به من و منتظر جواب بود. انگار که موضوع خفنی رو کشف کرده بودن و منتظر تاییدش بودن. چند ثانیه طول کشید تا توی ذهنم جمله‌بندی کردم و بهشون گفتم نه نیستیم، اما قبل از شما هم چند نفر اینجوری فکر کرده بودن. عموهه گفت شبیهید. گفتم آره ولی من بیوتیفول‌ترم! و  زبونم رو طرف مصطفی آوردم بیرون. زد زیر خنده. خنده‌ش حالم رو خوب کرد.  خوب بودنش حالم رو خوب میکنه و خوب شدن راستکیش حالم رو عالی. نمیدونم چرا ولی مریض‌های عرب‌زبانمون هرکدوم ماجرایی دارن که لابد قراره حالا حالاها توی ذهنم بمونن. مثل مصطفی، مثل صافی، مثل ایمان، مثل اسعد...