ما را به سخت‌جانی...

گفت اون جای خالی چند ساله‌ی توی دلت رو زمان پرش میکنه غصه‌شو نخور. صبوری کنی حله..

من توی این کار استادم.. صبر کنم تا حرفها برام کمرنگ شه صبر کنم تا زخمش خوب شه صبر کنم تا جاش پر شه بعد صبر کنم تا برگردم به زندگی عادی.. به زندگی قبل از این چند سال.. به اون زندگی که توش اشک ریختن و صبر کردن رو بلد نبودم..