با تشکر از زحمات بشردوستانه‌ی رشیدمون :)

دو و نیم صبح، توی بخش، با خستگی زیاد، تو سکوت محض، وقتی برای هزارمین بار تلفن زنگ خورد و جواب دادم، پرواز کردم... صدایی که گفت "اگه نمیدونستم که زنگ نمی‌زدم" بال‌های منو بعد از چند سال باز کرد. این محترمانه‌ترین، جذاب‌ترین، بی غل و غش‌ترین و دلچسب‌ترین جمله‌ای بود که توی همه‌ی این سال‌های خستگیم شنیدم و بابتش ممنونم..